Vegetable

Günlük kullanımda sebzeler, insanlar tarafından lezzetli bir yemeğin parçası olarak gıda olarak tüketilen bitkilerin belirli kısımlarıdır. Başlangıçta, geleneksel terim (halen biyolojide yaygın olarak kullanılmaktadır) çiçekler, meyveler, saplar, yapraklar, kökler, yumrular, ağaç kabuğu, tohumlar ve diğer tüm bitki maddelerini içeriyordu, ancak sebze teriminin modern mutfak kullanımı, türetilen gıdaları hariç tutabilir. meyveler, sert kabuklu yemişler ve tahıl taneleri gibi bitkilerden elde edilir, ancak bakliyat gibi tohumları içerir; sebze terimi biraz keyfidir ve büyük ölçüde mutfak ve kültürel gelenek yoluyla tanımlanabilir.

Başlangıçta, sebzeler avcı-toplayıcılar tarafından vahşi doğadan toplandı ve dünyanın çeşitli yerlerinde, muhtemelen yeni bir tarımsal yaşam biçiminin geliştiği MÖ 10.000 ila MÖ 7.000 döneminde ekime girdi. İlk başta, yerel olarak yetişen bitkiler ekilirdi, ancak zaman geçtikçe ticaret, yerel türlere eklemek için başka yerlerden egzotik mahsuller getirdi. Günümüzde çoğu sebze iklimin izin verdiği ölçüde tüm dünyada yetiştirilmektedir ve mahsuller daha az uygun yerlerde korunan ortamlarda yetiştirilebilir. Çin en büyük sebze üreticisidir ve tarım ürünlerinde küresel ticaret, tüketicilerin uzak ülkelerde yetiştirilen sebzeleri satın almasına olanak tanır. Üretim ölçeği, ailelerinin gıda ihtiyacını karşılayan geçimlik çiftçilerden, geniş arazilerde tek ürünlü mahsullere sahip tarım işletmelerine kadar değişmektedir. İlgili sebzenin türüne bağlı olarak, mahsulün hasat edilmesini sınıflandırma, depolama, işleme ve pazarlama takip eder.

Sebzeler çiğ veya pişmiş olarak yenebilir ve insan beslenmesinde önemli bir rol oynar, çoğunlukla yağ ve karbonhidrat bakımından düşük, ancak vitamin, mineral ve diyet lifi bakımından yüksektir. Birçok beslenme uzmanı, insanları bol miktarda meyve ve sebze tüketmeye teşvik eder, genellikle günde beş veya daha fazla porsiyon önerilir.