Psalm 22

1 (به موسیقیدان ارشد بر آژلت شهر ، مزمور داوود.) خدای من ، خدای من ، چرا مرا رها کردی؟ چرا تا اینجای کمک به من و از سخنان غوغای من فاصله داری؟

2 خدای من ، من در روز گریه می کنم ، اما تو نمی شنوی. و در فصل شب ، و ساکت نیستم.

3 اما شما مقدس هستید ، ای کسانی که ستایش های اسرائیل را ساکن هستند.

4 پدران ما به شما اعتماد داشتند: آنها اعتماد كردند ، و شما آنها را تحویل دادید.

5 آنها به تو گریستند و تحویل داده شدند. آنها به تو اعتماد داشتند و گیج نشدند.

6 اما من کرم هستم و هیچ کس نیستم. توهین به مردان ، و از مردم خوار شد.

7 تمام کسانی که مرا می بینند ، مرا می خندند: من لب می زنند ، سر را تکان می دهند و می گویند:

8 او به خداوند اعتماد كرد كه او را تحویل می دهد ، اجازه دهید او را تحویل دهد ، زیرا او از او لذت می برد.

9 اما تو او هستی که مرا از رحم بیرون آوردی ، وقتی من روی سینه های مادرم بودم ، مرا امیدوار کردم.

10 من از رحم بر تو ریخته شدم ، تو خدای من از شکم مادرم هستی.

11 از من دور نباشید. زیرا مشکل نزدیک است؛ برای کمک به کسی نیست

12 گاو بسیاری مرا شگفت زده کرده اند: گاوهای قوی بشان دور من جمع شده اند.

13 آنها با دهان خود بر من چوپان کردند ، مانند یک شیر خروس و خروشان.

14 مثل آب ریخته می شوم و تمام استخوان های من از هم جدا شده اند. قلب من مثل موم است. در میان روده من ذوب شده است.

15 قدرت من مانند گلدان خشک می شود. و زبان من به فکهای من شکاف می یابد. و مرا به غبار مرگ کشاندی.

16 زیرا سگها مرا شكوه داده اند: مجالس شریران مرا درگیر كرده اند: آنها دست و پای من را سوراخ كردند.

17 ممکن است به تمام استخوان هایم بگویم: آنها به من نگاه می کنند و به من خیره می شوند.

18 آنها لباسهای من را در میان آنها می گذارند و بر روی لباس من قرعه کشی می کنند.

19 اما از من دور نباشی ، خداوند: ای قوت من ، عجله کن تا به من کمک کن.

20 روح مرا از شمشیر نجات ده. عزیزم از قدرت سگ

21 مرا از دهان شیر نجات ده ، زیرا مرا از شاخ شاخ سوزان شنیدی.

22 نام شما را به برادرانم اعلام خواهم کرد: در میان جماعت ، تو را ستایش خواهم کرد.

23 شما که از خداوند می ترسید ، او را ستایش کنید. همه شما بذر یعقوب ، او را تجلیل کنید. و از او بترسید ، همه شما بذر اسرائیل.

24 زیرا او مورد تحقیر و تحقیر رنج مستمندان قرار نگرفته است. نه صورت خود را از او پنهان كرد. اما وقتی او را گریه کرد ، شنید.

25 ستایش من از شما در مجالس بزرگ خواهد بود: نذورات خود را پیش از کسانی که از او بترسند پرداخت می کنم.

26 افراد بی پروا می خورند و راضی خواهند شد ، و پرستش خداوند را که به دنبال او ستایش می کنند ستایش می کنند. قلب شما برای همیشه زنده خواهد ماند.

27 تمام نقاط دنیا به یاد خواهند آورد و به سوی خداوند روبرو خواهند شد و همه اقوام ملتها قبل از تو خواهند پرستید.

28 زیرا پادشاهی خداوند است. و او فرماندار میان ملل است.

29 تمام کسانی که بر روی زمین چاق هستند ، می خواهند بخورند و عبادت کنند. همه کسانی که به سمت گرد و غبار می روند ، مقابل او تعظیم می کنند و هیچ کس نمی تواند روح خود را زنده نگه دارد.

30 دانه ای به او خدمت می کند. باید نسلی به پروردگار حساب شود.

31 آنها می آیند و عدالت او را به قومی که متولد می شوند اعلام می کنند که این کار را کرده است.