Psalm 109

1 (مزامیر داوود به نوازنده اعظم.) ای خدای ستایش من، سکوت مکن.

2 زیرا دهان شریران و فریبکاران بر ضد من گشوده شده است.

3 مرا با سخنان نفرت‌آمیز احاطه کردند. و بدون دلیل با من جنگید.

4 به خاطر عشق من، آنها با من مخالفند، اما من خود را به دعا می سپارم.

5 و به من بدی را در عوض نیکی و نفرت را به خاطر محبتم پاداش دادند.

۶ مرد شریر را بر او قرار ده و شیطان در دست راست او بایستد.

7 هنگامی که او داوری شود، محکوم شود و دعایش گناه شود.

8 روزهای او کم باشد. و بگذارید دیگری دفتر او را بگیرد.

۹ فرزندانش یتیم و زنش بیوه بمانند.

10 فرزندان او دائماً ولگرد و التماس باشند و نان خود را نیز از جاهای خالی خود بجویند.

11 باج‌گیر هر چه دارد را بگیرد. و اجازه دهید غریبه ها کار او را خراب کنند.

12 کسی نباشد که بر او رحم کند و یتیمان او را لطف کند.

13 نسل او منقطع شود. و در نسل بعدی نام آنها محو شود.

14 گناه پدران او نزد خداوند یاد شود. و گناه مادرش پاک نشود.

15 ایشان دائماً در حضور خداوند باشند تا یاد ایشان را از زمین منقطع سازد.

16 زیرا به یاد آورد که رحم نکند، بلکه فقیر و نیازمند را جفا کرد تا حتی شکسته‌های دل را بکشد.

17 همانطور که لعن را دوست داشت، به او بیاید، همانطور که از برکت راضی نبود، از او دور باشد.

18 همانطور که مانند جامه خود را ملبس به لعن کرد، آن را مانند آب در روده های او و مانند روغن در استخوان هایش بیاید.

19 برای او مانند جامه‌ای باشد که او را می‌پوشاند، و به‌عنوان کمربندی که پیوسته به آن می‌بندند.

20 این باشد پاداش دشمنان من از جانب خداوند و کسانی که به جان من بد می گویند.

21 اما تو به خاطر نام خود، ای خداوند یهوه، برای من عمل کن، زیرا که رحمت تو خوب است، مرا رهایی بخش.

22 زیرا من فقیر و نیازمندم و قلبم در درونم جریحه دار شده است.

23 من چون سایه فرو می‌روم چون ملخ به بالا و پایین پرتاب می‌شوم.

24 زانوهای من در اثر روزه ضعیف می‌شوند. و گوشت من کم چرب است.

25 من نیز برای آنها مایه ننگ شدم و چون به من نگاه کردند سرهای خود را تکان دادند.

26 ای یهوه خدای من مرا یاری کن، مرا برحسب رحمت خود نجات ده.

27 تا بدانند که این دست توست. که تو ای خداوند، آن را انجام دادی.

28 آنها را نفرین کن، اما تو برکت بده. اما بگذار بنده تو شادی کند.

29 دشمنان من لباس خجالت بپوشانند و خود را مانند جامه با سرگشتگی خود بپوشانند.

30 با دهان خود خداوند را بسیار ستایش خواهم کرد. آری، او را در میان جمعیت ستایش خواهم کرد.

31 زیرا او در دست راست فقرا خواهد ایستاد تا او را از دست کسانی که جان او را محکوم می‌کنند نجات دهد.