Psalm 35

1 (یک مزمور داوود.) ای خداوند ، با آنها که در تلاش برای من هستند ، دعای من را بخاطر بسپار: با کسانی که با من می جنگند ، بجنگ.

2 سپر و سگک را نگه دارید و برای کمک به ماین بایستید.

3 نیزه را نیز بکشید و راه را بر علیه کسانی که مرا آزار می دهند متوقف کنید: به روح من بگو: من نجات تو هستم.

4 بگذار آنها سردرگم شوند و شرمنده روح من باشند: بگذار آنها را برگردانند و به سردرگمی بیاندازند که صدمه من را ابداع کند.

5 بگذارید آنها مانند بادبان باد باشند و فرشته خداوند اجازه دهید آنها را تعقیب کند.

6 اجازه دهید راه آنها تاریک و لغزنده باشد و فرشته خداوند اجازه دهید آنها را آزار و اذیت کند.

7 زیرا بدون دلیل آنها برای من توری خود را در گودالی مخفی کرده اند که بدون دلیل آنها برای روح من حفر کرده اند.

8 بگذار نابودی بر او بی خبر شود. بگذارید خودش را مخفی کند.

9 و روح من در پروردگار شادمان خواهد بود و از نجات او شاد خواهد شد.

10 تمام استخوان های من می گویند ، خداوند ، چه کسی مانند شما است ، که فقیر را از او که بسیار برای او قوی است ، می فرستد ، بله ، فقیر و نیازمندان از کسی که او را خراب می کند؟

11 شاهد دروغین برخاستند. آنها چیزهایی را که نمی دانستم به اتهام من گذاشته اند.

12 آنها شر من را به خاطر خیر و فریب روح من پاداش دادند.

13 اما برای من ، هنگامی که آنها بیمار بودند ، لباس من پارچه بود: من روح خود را با روزه فروتن کردم. و دعای من به آغوش خود بازگشت.

14 من خودم طوری رفتار کردم که گویی او دوست یا برادر من بوده است: من به شدت تعظیم کردم ، به عنوان کسی که برای مادرش عزادار است.

15 اما به سختی من شادی کردند و خود را جمع کردند. بله ، بدخواهان در مقابل من جمع شدند و من آن را نمی دانستم. آنها مرا پاره کردند و متوقف نشدند:

16 با مسخره كنندگان منافق در اعیاد ، با دندان های خود بر من سوزاندند.

17 پروردگار ، تا کی می خواهی نگاه کنی؟ جانم را از شیرها جان خود را نجات ده.

18 در جماعت بزرگ از تو تشکر خواهم کرد: در بین افراد زیادی تو را ستایش خواهم کرد.

19 بگذارید کسانی که دشمن من هستند به ناحق از من خوشحال نشوند: و اجازه ندهید با چشمی که از من بیزار است چشمک بزند.

20 زیرا آنها نه صلح صحبت می کنند ، بلکه امور فریبکارانه را علیه کسانی که در سرزمین ساکت هستند ، طراحی می کنند.

21 بله ، دهان خود را بر روی من باز کردند و گفتند ، آها ، آه ، چشم ما این را دیده است.

22 ای خداوند ، این را که دیدی ، ساکت نباشی. ای خداوند ، از من دور نباشی.

23 خود را به هم بزنید و حكم من را بیدار كنید ، حتی به هدف من ، خدای من و پروردگار من.

24 طبق خداوند ، خدای من ، مرا قضاوت کن ، و بگذار آنها از من خوشحال نشوند.

25 بگذارید آنها در دل خود نگویند ، آه ، ما چنین خواهیم کرد: اجازه دهید آنها نگویند ، ما او را بلعیدیم.

26 بگذارید آنها شرمنده شوند و درهم و برهم زندانی شوند که از صدمه دیدگان من خوشحال می شوند: اجازه دهید با شرم و ناسپاسی که خود را در برابر من بزرگ می کند ، پوشیده شوند.

27 بگذارید آنها از خوشحالی فریاد بزنند و خوشحال شوند ، که از آرمان صالح من حمایت می کنند: بله ، بگذارید مرتباً بگویند ، بگذار خداوند بزرگ شود ، که از سعادت بنده اش خوشحال است.

28 و زبان من باید تمام روز از عدالت و ستایش شما سخن بگوید.